''H Αγάπη και ο κακός ο λύκος!

Η Αγάπη κι ο κακός ο Λύκος...





Ήρθες! Κι είναι σαν να γύρισες!


Κρυμμένη, το θυμό σου να ξεπλύνεις πάσχιζες .....

Το δάκρυ που ξέχασες όμως, στο μάγουλο να κρύψεις προσπαθείς!


Τον πόνο σου τον βλέπω!

Σε πρόδωσαν; Σε έκαναν την πίστη σου να χάσεις;






Και είναι λόγος αυτός να κρύβεσαι;




Κι είναι λόγος αυτός τον έρωτα να καταριέσαι;




Φιλί!

Φιλί λέγεται αυτό, που σε παρακαλά στα χείλια σου να κάτσει



















Να ξαποστάσει από της νύχτας την κραιπάλη την ανέμελη.



Χάδι!




Χάδι λέγεται αυτό, που στο κορμί σου πάνω κατρακυλά και πέφτει.




Πέφτει! Θα το χάσεις!








Χαμένη εμπιστοσύνη!

Χαμένη εμπιστοσύνη λέγεται ο πόνος σου, που έρωτα να πλησιάσει δεν αφήνει!

Σα φύλακας σε κρύβει και σε σκεπάζει να χαθείς από του βέλους τη θωριά του!

Και τι κέρδισες τα χρόνια που 'ζησες ετούτη τη ζωή;



Χωρίς τον έρωτα που πας να φύγεις;

Πώς να φύγεις από τη χώρα της τρελής παραφροσύνης αν το τσαμπί του δεν τρυγήσεις, κρασί γλυκό να πιεις, παράφορα να τρέξεις σ' αγκαλιές;

Τη λέξη ψάχνεις για να μείνεις;




Αγάπη!




Ένα χαρτί στην τράπουλα κι αυτό, τυχαία τράβηξε το με θάρρος!

Σαν στα παραμύθια!




Σε φοβίζει σαν το κακό το Λύκο;







Σε πονάει; Δεν είναι αυτό που σε πονάει!

Είναι οι παλιές πληγές που καυτηριάζει! Λίγο πονάνε στην αρχή!


Αυτό ήταν, χαμογέλασε!



Πες τώρα τη λέξη!



«Αγάπη»!





Ερισθέας Σείριος