Το φιλμ κατά του bullying που συγκλονίζει...

Μια πολύ ενδιαφέρουσα καμπάνια έχει ξεκινήσει η οργάνωση ‘Coalition Against Bullying for Children and Youth’ στην Σιγκαπούρη, δημιουργώντας ένα βίντεο κατά του bullying που μικραίνει κάθε φορά που το μοιράζεται κάποιος στα social media.


Το ασπρόμαυρο φιλμ που παρουσιάζει ένα μικρό αγόρι που γίνεται θύμα του bullying στο σχολείο και εκφράζει την μοναξιά που αισθάνεται και την ανασφάλεια όπου κι αν βρεθεί, έχει διάρκεια λιγότερη από δύο λεπτά. Κάθε φορά που το μοιράζεται κάποιος στο Facebook, όμως, μικραίνει κατά ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου. Σταδιακά κάθε καινούριος ‘θεατής’ βλέπει μια μικρότερη εκδοχή του βίντεο, με σκοπό να διαδοθεί το μήνυμα ότι η ενημέρωση είναι μέρος της λύσης του προβλήματος. 

Το ‘Share it to end it’ είναι ένα βίντεο που στη χώρα μας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ και έχει ήδη μοιραστεί στο Facebook πάνω από 50,000 φορές και έχει διαδοθεί από 900,000 χρήστες του Twitter. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της καμπάνιας το μήνυμα κατά του bullying έχει φτάσει σε πάνω από 6,5 εκατομμύρια ‘φίλους’ στο Facebook ενώ ακόμα 29,6 εκατομμύρια το έχουν παρακολουθήσει μέσα από άλλες διαδικτυακές σελίδες και social media.

Λάθη και όνειρα!!

Είναι μέρες που θέλεις να βουλιάξεις στις αναμνήσεις σου, να μετρήσεις τα λάθη σου, τα πάθη σου, τους ανθρώπους, τους φίλους σου, να γίνεις παρατηρητής της ζωής που έζησες, γιατί νιώθεις μια πικρή γεύση.

Και ανακαλύπτεις τα λάθη σου στις επιλογές σου!

Έδωσες χωρίς να πάρεις, έδωσες σε λάθος ανθρώπους κομμάτια του εαυτού σου. Δεν φταίνε αυτοί, εσύ φταις που δεν μπόρεσες να κρίνεις σωστά. 

Αδυναμία ή ανάγκη να πιαστείς από κάπου(;) Δεν έχει σημασία ίσως…
Σημασία έχει να προχωρήσεις τη δική σου ζωή πια, να σταθείς στα πόδια σου, να ονειρευτείς και να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, αυτά που κάπου στη διαδρομή τα παράτησες!

Θα είσαι μόνος ή μαζί με αυτούς που αξίζουν να είναι δίπλα σου. Άλλωστε οι άνθρωποι αλλάζουμε με τα χρόνια, αλλάζουν και οι συνοδοιπόροι μας.

Αλλά πλέον βλέπεις τα πράγματα πιο ξεκάθαρα, χωρίς παρωπίδες, χωρίς δικαιολογίες ψεύτικες στον εαυτό σου. Ήρθε η ώρα να βρεθείς αντιμέτωπος μόνο με τον ίδιο σου τον εαυτό!

Μην σταματάς να ονειρεύεσαι...
Καλή τύχη!

Βλέμμα 6/3/2015

http://enfo.gr/ar3962

ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ/ PAINKILLER – ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

Κάποιες φορές, η τέχνη προσπαθεί να μας αγγίξει. Θέλει να σκαρφαλώσει σ’ ένα παράθυρο μας, και να μπει στον εσωτερικό μας κόσμο. 

 Τότε είναι η στιγμή που η τέχνη σταματάει να γίνεται αυτό το καθημερινό, αυτό το ξένο πράγμα και εσωτερικεύεται. Εκείνη την στιγμή η τέχνη μας πονάει. Όπως μια βελόνα, όταν ακουμπήσει το δέρμα σου. Με την πρώτη επαφή, θα πεταχτείς μακριά, ίσως να την φοβηθείς και ίσως και να την αρνηθείς. Οτιδήποτε πάει να μας διαπεράσει, ό,τι προσπαθεί να φτάσει πιο μέσα από την πραγματικότητα που δεχόμαστε, μας πονάει. Μας λυγίζει. Μας κάνει πιο ευάλωτους. Έτσι λοιπόν και η τέχνη. Κάποιες φορές θα σε αφήσει αδιάφορο. Μα κάποιες άλλες φορές θα προσπαθήσει να δει στα πιο βαθιά σου μυστικά, μυστικά που ούτε εσύ δεν ξέρεις για τον ίδιο σου τον εαυτό. Τότε, είναι η στιγμή που θα πονέσεις. Κι’ αυτό, να τελειώσει το έργο της. Μετά από αυτό, θα βλέπεις πιο καθαρά. Μια καθαρή εικόνα του εαυτού σου. Και θα σου φέρει και ένα δώρο. Την λύτρωση.

Όμως, με τον καιρό έρχεσαι πάλι στην καθημερινότητα. Και αυτομάτως, ξεχνάς όλα αυτά που σου έδειξε, γυρνάς πάλι στο μηδέν. Μα η τέχνη δεν σε παρατάει. Κι έτσι, ξεκινάς ένα φαύλο κύκλο, γεμάτο εμπόδια. Ένα κύκλο με στόχο την αλλαγή.

---

Τις προάλλες λοιπόν βρέθηκα κι εγώ αντιμέτωπος με αυτά τα ραντεβού της τέχνης. Τα πράγματα ήταν συνηθισμένα. Ένα ακόμα βαρετό σερφάρισμα στο ίντερνετ. Μέχρι που το μάτι μου έπεσε πάνω στην φράση «ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ – Μια ταινία για τον ψυχικό πόνο και την διαχείριση του». Ψυχικός πόνος. Κάτι που όλοι πολλοί έχουμε έρθει αντιμέτωποι. Προτίμησα να δώσω μια ευκαιρία στο «ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ», σε αυτήν την no-budget ταινία.

Όταν η ζωή είναι εύκολη, άνετη, βολική γιατί να σκοτιστείς;

12 λεπτά καθαρής προβολής. Και μερικά λεπτά ακόμα, για να ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου, να καταλαγιάσω τα συναισθήματα μου. Να βγάλω μια προσωπική κριτική. Να δω αν μου άρεσε, τι μου άρεσε, τι με προβλημάτισε. Κάτι που στις περισσότερες ταινίες γίνεται αυτόματα. Κι όμως, σε μια ταινία 12 λεπτών όσο και να προσπαθούσα να διαλευκάνω τα συναισθήματα μου έβλεπα ένα θολό καθρέφτη. Χρειάστηκε λίγος χρόνος, λίγη καλή μουσική και μερική ηρεμία. Και τότε κατάλαβα. Ήταν μια ταινία, γραμμένη καθαρά για ένα από τα πιο έντονα αισθήματα. Τον πόνο. Δεν ήταν μια ακόμα ταινία – τουλάχιστον για μένα- . Ήταν ένας διάλογος με κουβέντες που μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός μπορεί να σου πει. Λόγια σκληρά, που δεν θέλεις να τα αφήνεις να έρχονται πάνω, γιατί σε αναγκάζουν να δεις ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Και τότε κατάλαβα, πως η ίδια η ταινία άρχισε να με επηρεάζει. Έτσι την είδα και δεύτερη φορά και τρίτη και τέταρτη. Και τελικά βρίσκεται κατεβασμένη στο κινητό. Για τις δύσκολες στιγμές που είσαι απλά εσύ αντιμέτωπος με τον εαυτό σου.

Και τώρα ας δούμε πιο αντικειμενικά το πράγμα. Είναι μια ταινία που όπως προανέφερα μιλάει για τον ψυχικό πόνο και την διαχείριση του. Προβάλλει ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον πόνο, τον αποφεύγουμε. Όπως αναφέρεται και μέσα στην ταινία: «Το πρόβλημα δεν είναι ο ψυχικός πόνος, αλλά το ότι προτιμούμε να τον αποφύγουμε αντί να τον διαχειριστούμε» . Έτσι, με τον δικό της τρόπο, περιγράφει τα στάδια που περνάμε όταν τελικά αποφασίζουμε να διαχειριστούμε τον πόνο, μέχρι να καταλήξουμε στην αλήθεια. Ένα τρόπο πιο προσωπικό και ίσως πιο απότομο.

Το σενάριο και την σκηνοθεσία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Σακουλάς, του οποίου η συγκεκριμένη παραγωγή είναι το πρώτο του εγχείρημα. Μαζί του στην κάμερα και στο μοντάζ, ο Άρης Μπουμπάρας και ο Βάιος Μελισσός, και στο μιξάζ ο Κωνσταντίνος Φραγκόπουλος.

Μια ταινία που αξίζει να δείτε. Μια ταινία που σίγουρα θα αποκομίσετε κάτι. Μια ταινία ποιοτική, μέσα σε μια κοινωνία όπου σπάνια βλέπουμε κάτι το αξιόλογο. Κυρίες και κύριοι: το «Παυσίπονο»

Ο θάνατος υπάρχει για να ξαναγεννηθείς. Υπάρχει για να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου. Πρέπει να πεθαίνεις συνέχεια να θες να ζεις ελεύθερος. Πρέπει να γεννιέσαι και να πεθαίνεις εκατομμύρια φορές. Πρέπει να σκοτώνεις οτιδήποτε σε εξουσιάζει, ακόμα κι αν αυτό αγγίζει όργανα ζωτικής σημασίας για σένα. Πρέπει να σκοτώσεις τον ψεύτικο εαυτό σου, αν θέλεις να αναγεννηθείς σαν νέος, ζωντανός και πραγματικός οργανισμός

  

.https://kaiomws.wordpress.com

Τα συναισθήματα με τ’όνομά τους!

Τι ωραία που θα ήταν αν αποκτήσουμε τη συνήθεια, τόσο στα μικρά, όσο και στα μεγάλα πράγματα, να μπορούμε να λέμε με τ' όνομά τους γεγονότα, καταστάσεις και συναισθήματα κατευθείαν, χωρίς περιστροφές, έτσι όπως είναι. 

Δεν μιλάω για ακρίβεια, αλλά για ορισμό. Που πάει να πει: ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ τι περιλαμβάνει, από πού μέχρι πού, το περιεχόμενο του θέματος που συζητάμε. Ίσως γι' αυτό προσπαθώ επίσης, πάντοτε να διευκρινίζω για τι πράγμα ΔΕΝ μιλάω όταν μιλάω για αγάπη.

Δεν εννοώ το να είναι κανείς ερωτευμένος, όταν μιλάω για αγάπη.

Δεν εννοώ το σεξ, όταν μιλάω για αγάπη.

Δεν μιλάω για συναισθήματα που υπάρχουν μόνο μέσα στα βιβλία.

Δεν μιλάω για χαρές φυλαγμένες για λίγους και ξεχωριστούς.

Δεν μιλάω για μεγάλα πράγματα.

Μιλάω για ένα συναίσθημα που μπορεί να βιώσει ο καθένας.

Μιλάω για απλά και γνήσια συναισθήματα.

Μιλάω για εμπειρίες σπουδαίες, που δεν υπερβαίνουν όμως την ανθρώπινη φύση ή τους περιορισμούς της.

Μιλάω για την αγάπη που σημαίνει, απλώς, να θέλεις κάποιον πολύ.

Και λέω να θέλεις όχι με την ετυμολογική έννοια της κτήσης, αλλά με την έννοια που καθημερινά δίνουν σ΄αυτό το ρήμα οι ισπανόφωνες χώρες, όπου το θέλω σημαίνεισ΄αγαπώ.
Εκεί, σπάνια χρησιμοποιούν το σ΄ αγαπώ. Λένε καλύτερα σε θέλω, σε θέλω πολύ, ή σε θέλω πάρα πολύ.

Όμως τι ακριβώς λένε με αυτό το "σε θέλω"¨;
Νομίζω πως εννοούν: Μ΄ενδιαφέρει να είσαι καλά.
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Όταν θέλω κάποιον, αντιλαμβάνομαι τη σημασία που έχει για μένα αυτό που κάνει, αυτό που του αρέσει ή αυτό που τον πονάει.

Το σε θέλω σημαίνει, επομένως, νοιάζομαι ΓΙΑ σένα, και το σ΄αγαπώ σημαίνει: νοιάζομαι πάρα πολύ. Τόσο πολύ που καμιά φορά, όταν σ΄αγαπάω, βάζω το να είσαι εσύ καλά πάνω από άλλα πράγματα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά για μένα.

Αυτός ο ορισμός (ότι νοιάζομαι ΓΙΑ σένα) δεν μετατρέπει την αγάπη σε κάτι πολύ μεγάλο, ούτε όμως μειώνει την αξία της κάνοντάς την να φαίνεται μια ανοησία.

Θα οδηγήσει, για παράδειγμα, στην πλήρη συνειδητοποίηση δύο γεγονότων: δεν είναι αλήθεια ότι σ΄αγαπάνε εκείνοι που δεν νοιάζονται πολύ για τη ζωή σου, και δεν είναι αλήθεια ότι δεν σ΄αγαπάνε εκείνοι που ζουν εξαρτημένοι απ΄ότι σου συμβαίνει.

Επαναλαμβάνω: αν μ΄αγαπάς πραγματικά, νοιάζεσαι για μένα!

Αυτό σημαίνει, επομένως, - όσο κι αν με πονάει να το παραδεχτώ -, ότι αν δεν νοιάζεσαι ΓΙΑ μένα, είναι γιατί δεν μ΄αγαπάς. Αυτό δεν είναι κακό, δεν λέει κάτι άσχημο για σένα που δεν μ΄αγαπάς, είναι απλώς η πραγματικότητα, έστω κι αν είναι μια θλιβερή πραγματικότητα (όπως λέει και το τραγούδι του Σερράτ: Ποτέ δεν είναι η αλήθεια θλιβερή, απλώς δεν υπάρχει άλλη λύση. Πρέπει μάλλον να καταλάβουμε ότι το θλιβερό είναι αυτό ακριβώς : ότι δεν γίνεται αλλιώς).

Η διαφοροποίηση που κάνω - και που είναι μόνο ποσοτική - ανάμεσα στο θέλω και στο αγαπώ είναι η ίδια που γίνεται με τις περισσότερες τρυφερές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για να ΜΗΝ πούμε Σ΄αγαπώ. Λέμε : μ΄αρέσεις, σε βρίσκω συμπαθητικό, νιώθω για σένα τρυφερότητα, είσαι η έμπνευσή μου, έχω αισθήματα αγάπης για σένα κ.λ.π.

Μπορώ να κάνω ένα σωρό πράγματα για να σου εκφράσω, να σου δείξω, να σου αποδείξω, να επιβεβαιώσω ή να υποστηρίξω ότι σ΄αγαπώ, όμως, μόνο ένα πράγμα μπορώ να κάνω με την αγάπη μου, κι αυτό είναι να Σ΄ΑΓΑΠΩ, να ασχολούμαι μαζί σου, να εκδηλώνω τα συναισθήματά μου όπως τα νιώθω. Και το πως τα αισθάνομαι είναι ο δικός μου τρόπος να σ΄αγαπώ. 

Μπορείς να το δεχτείς ή μπορείς να το απορρίψεις, μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει ή μπορείς να το αγνοήσεις παντελώς. Αυτός, όμως, είναι ο τρόπος μου να σ΄αγαπώ, δεν έχω άλλον.

Ο καθένας έχει έναν μόνο τρόπο ν' αγαπάει : τον δικό του. Αν κάποιος δεν σ΄αγαπάει όπως θα ήθελες να σ΄αγαπήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σ΄αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του...

____

__

~ Πηγή: ''Δρόμος της Συνάντησης'' Χόρχε Μπουκάι

http://antikleidi.com

25 συμβουλές ζωής από ένα γέροντα βοσκό αξίζει να διαβαστούν!

Η διαδρομή προς τον προορισμό δεν είναι ποτέ ευθεία.  

Για να φτάσουμε στο χειμαδιό περνάμε στροφές, κακοτράχαλα εδάφη, έχουμε απώλειες…  

Επιπλέον χρειάζεται να χεις προνοήσει, πάντα να έχεις μαζί σου και λίγο παστό κρέας. 

Άσε πίσω το παρελθόν.

  Αν σου φάει ο λύκος την κατσίκα την έφαγε, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό.  

Απλά την επόμενη φορά φρόντισε να είσαι πιο προσεκτικός.

Μην κεφαλαιοποιείς πολλά, μην γίνεσαι σπαγγοραμένος. 

 Μην αναβάλλεις την απόλαυση της χαράς για το μέλλον. 

 Κάντο τώρα, όσο είσαι ακόμα νέος.  

Κάνε την σκληρή εργασία σου να αξίζει ακόμη περισσότερο.

Αγωνίσου, πάλεψε. Εσύ είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για τον εαυτό σου.  

 Μην είσαι φυγόπονος, μην περιμένεις να κάνουν στο κοπάδι σου όλη τη δουλειά τα σκυλιά.

Διεκδίκησε τον σεβασμό που σου αξίζει, μην αφήνεις τους άλλους να σε πατάνε . Βάλε όρια, βάλε φράχτες, προστάτεψε τα ζώα σου.

Μακάριοι αυτοί που κάνουν λάθη. Σφάλε. Εμπειρίες ονομάζουμε τις καρπαζιές που έχουμε φάει στη ζωή μας, απλά τους δώσαμε ένα πιο εύηχο όνομα. 

 Και μην ξεχνάς ότι δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος ήσουν μέχρι χθες. 

 Ξεκίνα σήμερα κι όρισε με τις πράξεις σου, αυτό που θα γίνεις από δω και πέρα...

Μάθε να συγχωρείς .... τον εαυτό σου πρώτα. Άσε τις ενοχές, δεν έχεις χρόνο γι αυτές

Μακάριοι αυτοί που αμφισβητούν. Μην αφήνεις τη ζωή σου να καταδυναστεύεται από δόγματα.  

Θυμήσου ότι αν κάποιοι δεν αμφισβητούσαν παγιωμένες γνώσεις η ανθρωπότητα θα κατοικούσε ακόμη σε σπηλιές.  

Φίλτραρε την πληροφορία, γίνε σκεπτικιστής, σκέψου κριτικά, σκέψου ορθολογικά, αναθεώρησε.  

Δεν είδες νεράιδες και στοιχειά στο δάσος, μόνο λύκους.

Να είσαι προσεκτικός. Να παρατηρείς τους άλλους . Κοίταζε τους στα μάτια. Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.

Η ζωή είναι το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Και είναι πολύτιμη. Η προηγούμενη λέξη που διάβασες είναι ήδη παρελθόν

Μη συμβουλεύεις διαρκώς τους νέους, είναι χάσιμο χρόνου. Δεν υπάρχει τρόπος να τους διδάξεις τον πόνο και τη δυστυχία, μόνο η εμπειρία θα το κάνει βασανιστικά.

Ταξίδεψε! Τα ταξίδια είναι από τις εμπειρίες που μένουν. Βγες έξω Δοκίμασε! Γεύσου, ρούφηξε άπληστα εικόνες. Άφησε τις αισθήσεις σου ελεύθερες

Εκθέσου, αφέσου, τσαλακώσου, χάσε τον έλεγχο που και που. Κι όχι μόνο τον έλεγχο του εαυτού σου, αλλά και τον έλεγχο σε σχέση με άλλους. Αρκετά απομονώθηκες στην στην καλύβα σου στο χειμαδιό, φτάνει όμως, βγες έξω όταν γυρίσεις. Ξαναβρές τους φίλους και τη συντροφικότητα

Μην προσπαθείς να ελέγξεις τους άλλους. Έτσι θα καταδικάσεις στο άγχος και τη δυστυχία όχι μόνο τον εαυτό σου, αλλά κι αυτούς που προσπαθείς να ελέγξεις. Άσε τους άλλους να ζήσουν και ζήσε για τον εαυτό σου. Άσε τ άλλα κοπάδια στους βοσκούς τους, κοίτα το δικό σου.

Η ζωή δεν είναι δίκαιη - Το σύμπαν δεν σου οφείλει καμιά παρηγοριά και το σίγουρο είναι ότι στο τέλος της διαδρομής εσύ πεθαίνεις. Γρηγορήσαι

Να έχεις ισορροπία. Ν απολαμβάνεις το φαγητό και το ποτό σου. Να μην ξεχνάς ότι οι φτωχοί του πλανήτη περπατούν χιλιόμετρα για την καθημερινή τους τροφή, ενώ οι πλούσιοι περπατούν χιλιόμετρα για να τη χωνέψουν.

Απ όλους έχεις να κερδίσεις κάτι. Μάθε από τους γύρω σου. Γίνε παιδί με τα παιδιά, παίξε μαζί τους αλλά πήγαινε και στο καφενείο να μιλήσεις με τους γέρους. Κάτι έχει να σου πει η συσσωρευμένη εμπειρία τους.

Μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς. Μην παίρνεις τα πάντα σοβαρά Πιθανόν υπερβάλλεις στο σήμερα. Αυτό που σε ενοχλεί ή φοβάσαι τώρα, το πιο πιθανό είναι αύριο να το κρίνεις ανούσιο ή χλιαρό. Προσπάθησε να δεις τον εαυτό σου από απόσταση, ρίξε μια ματιά στη θέα του κοπαδιού σου από το λόφο... 

Έχε υπομονή. Οι κατσίκες δεν γεννούν κάθε μήνα. Αλλά όταν συμβεί πρέπει να σαι παρών και σε χρειάζονται

Μάλωσε καμιά φορά με τη σύντροφό σου αν χρειαστεί, δεν είναι τρομερό, άφησε τα συναισθήματα να εκτονωθούν. Κάνε αποσυμπίεση στο θυμό. Η φωτιά μερικές φορές είναι ευεργετική. Αν καεί μια περιοχή με πουρνάρια ή ξερόχορτα , η άνοιξη πάλι θα δώσει νεαρή βλάστηση, εκλεκτή τροφή για τις γίδες και τα μικρά τους. Πρόσεχε όμως, τα λόγια που θα ειπωθούν δεν τα ξαναμαζεύεις. Πρόσεχε τι θα φάνε οι γίδες σου, δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν. Αν αυτά που θα φάνε είναι τα βλαστάρια δέντρων, το δάσος δεν ξαναγίνεται, ο τόπος θα μείνει χέρσος...

Πότε δεν θα υπάρξει ιδανική στιγμή, ποτέ οι συνθήκες και οι καταστάσεις δεν θα είναι ιδανικές. Ξεκίνα από εδώ που βρίσκεσαι τώρα! Μην αναβάλλεις.

Να είσαι ευγενικός. Ένα πρόσωπο που χαμογελά καθρεφτίζει ανάλογη συμπεριφορά. Κάνε δώρα. Ακόμη και το δώρο ενός καλού λόγου είναι σημαντικό. Να φέρεσαι καλά στους ηλικιωμένους, σε λίγο θα σαι σαν αυτούς. Να φέρεσαι καλά και στα ζώα, αυτά δεν κρατάνε κακία, δεν ζηλεύουν, δεν έχουν εμμονές ούτε εγωισμό. Συγχωρούν, και μάλιστα χωρίς όριο.

Αν ξέρεις γράμματα διάβασε!  

Αυτοί που διαβάζουν ζουν επιπλέον ζωές. 

 Όχι μόνο τη δική τους αλλά κι όλων αυτών που μπήκαν στη θέση τους

Τόλμησε, ο φόβος σε κρατά δεμένο αλλά δεν είναι πραγματικός, απλά προέρχεται από το άγνωστο που δεν βρίσκεται στο κεφάλι σου.

Μην δένεσαι με τα πράγματα.  

 Η ζωή είναι σαν τη διαδρομή του χειμαδιού και το ταγάρι.  

Όσο περισσότερο το γεμίζεις, τόσο πιο δύσκολα θα περπατάς.

  Πάρε τ απαραίτητα, το κοπάδι προχωρά, δεν θα σε περιμένει αν καθηλωθείς από πράγματα βαριά κι ασήκωτα.  

Πέτα τα , αποδεσμεύσου, νιώσε πιο ευέλικτος κι ελεύθερος.
Γιώργος Γιώτης

antikleidi.com

Σπάσε τα σύνορα του φόβου και της ενοχής....

"Ενοχές σου αφήνουν όλα εκείνα που δεν έζησες, όχι γιατί δεν μπόρεσες, αλλά γιατί φοβήθηκες την δύναμη τους, την μαγεία τους.
Όλη εκείνη την μαγεία που μια ζωή αναζητάς κι όταν σου πέφτει στο κεφάλι σαν ευλογία, την αρνείσαι χωρίς ουσιαστικό λόγο παρά μόνο επειδή διστάζεις να πας παραπέρα,
να δεις τι γίνεται μέσα από το σύνορο που σ’ έχουν φυλακίσει …."



Εύα Ομηρόλη


Από το Ιστολόγιο Φως Ψυχής